Team Silver!

Kadaj liep met een brede grijns door het bos, hij was eigenlijk altijd wel aan het lachen. Hij kon niet anders, hij had een geweldige jeugd gehad, haalde goede cijfers op school, had een mooie pokemon...Wat wil je nog meer? Kadaj keek op toen hij in de verte twee kinderen zag staan die aan het spelen waren met hun pokemons; de een had een Treecko en de andere een Charmander. Geen aandacht aan besteden dacht Kadaj, zodadelijk verstoorde hij weer iets en ging het allemaal fout. Hij ging op een bankje zitten en keek beetje rond, dit deel van het bos zag er minder gezellig uit dan de West-kant, maar er zou toch geen gevaar voor hem zijn? Kadaj keek een beetje rond, het zag er best eng uit maar hij negeerde het. Met een simpele druk op de knop kwam Absol uit de pokéball. Het werd tijd voor een wandeling, ze liepen samen voorbij de kinderen die de twee nakeken, wat was er aan de hand? Een van de jongetjes kwam naar Kadaj toerennen. ''Niet doen! Mijn vader zei dat Team Silver daar zit met hun Steelpokemons.'' Kadaj schudde met zijn hoofd en negeerde wat de kinderen tegen hem zeiden, onzin was het...Toch?

Kadaj liep verder het bos in en merkte dat de zon steeds minder fel werd en er zo hier en daar een wolkje verscheen. In de verte zag hij een paar mensen lopen maar hij kon niet zien wie het waren, zou het dan toch waar zijn? Is Team Silver hier? Kadaj schudde met zijn hoofd, nee...Natuurlijk niet. Voor de zekerheid liet hij Absol dichterbij zich lopen, zo werden ze niet gescheiden van elkaar. Kadaj kwam langzaam dichterbij. ''Shit...Het is Team Silver'' mompelde hij zachtjes. ''Abs, blijf in mijn buurt, ok?'' De Absol knikte een keer en ging achter Kadaj zitten. Opeens hoorde Kadaj een felle schreeuw achter hem en hij schrok zit rot; hij stond oog in oog met twee trainers van Team Silver die een Skarmory en een Aggron hadden. ''Nee!'' riep Kadaj en keek rond, maar er was nergens hulp voor hem, wat nu? Hij had zichzelf weer eens in de nesten gewerkt en Dark-types hadden geen effect tegen een Steel-type. Aan Absol had hij nu dus helemaal niks. ''Help!!'' riep Kadaj zo hard als hij maar kon. De twee trainers grijnsde breed en keken hem aan. ''Wat hebben we hier? Een verdwaalde leerling van Rikai Academy? Wat doe jij hier met je schattige pokemon?'' Absol gromde naar de Aggron die hem schopte. ''Absol doe niks, het heeft geen nut. Je maakt ze alleen maar boos.''

Een harde roep uit de duisternis van de bossen weerklonk door de bomen 2 kinderen met een treecko en een charmander keken geschrokken naar elkaar, 'ik had het die jongen nog gezegt' piepte de jongen tegen de andere. Ayano hoorde het geschreeuw het weerklonk door de bossen, die gene had echt hulp nodig, 'wat moeten we doen' piepte de andere. Ayano keek naar de 2 jongetjes, zou zij gaan helpen, ze aarzelde niet en rende naar het geluid, gevolgd door april, De jongetjes schrokken van haar toen ze begon te rennen, aangezien ze alleen maar zwart droeg viel ze niet op tussen de bomen alleen haar benen,armen en gezicht waren blank haar ogen fel paars, haar ogen zou je wel van een afstand zien. April gromde, de jongetjes riepen wanhopig ayano achterna maar ayano hoorde het niet en ze wou het niet horen ook, iemand was in gevaar en niemand anders bood zich aan om te helpen. ze rende door de bomen ze zag in de verte een aggron staan, Ayano gromde kwaad, ze had veel ervaring met aggron aangezien haar vader er ook 1 had. ze stopte met rennen en leit pichu uit haar pokeball, ayano legde haar vinger op haar lippen en de pokemons knikte, de 2 trainers grijnsde breed, ''Wat hebben we hier? Een verdwaalde leerling van Rikai Academy? Wat doe jij hier met je schattige pokemon?'' ze hoorde een absol grommen, dat kon maar 1 ding beteken het was kadaj, 'Pak iemand aan van je eigen soort' gromde ayano kwaad, ze kwam achter de bomen vandaan, haar gezicht zat onder de schramen van het rennen en er zatten wat takjes in haar haar, 'met ze 2e tegen 1 kunnen jullie wel... best zielig eigelijk 2 silver trainers tegen een leerling, zielig eigelijk alsof jullie hem niet alleen aan kunnen. ze grijnsde breed met haar armen over elkaar keek ze dreigend naar de trainers, 'Eigelijk best grappig 2 zielige trainers tegen een leerling... net 2 kleine kleuters die niet zonder mamie zich redden' zei ayano uitdagend. Een ding was zeker met haar moest je niet spotten want dan kon ze nog wel eens verkeerd uit de hoek komen en had ze erg lossen handjes, dan waren haar pokemons niet het enige met krachten, ayano had dan haar 2 vuisten en benen. en met de zwarte band kon ze aardig wat trucjes.

Kadaj krabbelde overeind toen hij Ayano zag. ''Ayano, het heeft geen zin! Ze zijn veel te sterk voor ons. Dit zijn niet hun enige pokemons, achter bij het kamp zijn er nog veel meer. Ze verzamelen zich hier.'' Nadat Kadaj klaar was met zijn tekst werd hij op de grond gedrukt door een van de trainers. Inmiddels kwam er ook een derde trainer bij met een Steelix. ''Geen Steelix! Een Obelix is al moeilijk genoeg'' zei Kadaj. Absol ging snel voor zijn trainer staan als bescherming, maar ook de pokemon besefte dat hij geen schijn van kans maakte. ''Ayano, haal een leraar. Hun zijn de enige die kunnen helpen.'' Kadaj keek toe. ''Ik kan ze proberen tegen te houden, maar niet stoppen.'' Kadaj ging weer normaal staan en Absol in aanvalspositie. ''Ok Absol, Night Slash!'' Het zwaard op het hoofd van de pokemon kleurde paarsachtig en een groot mes werd gelanceerd richting de Aggron. Hij werd geraakt maar had geen schrammetje. ''Er is maar een optie...Double Team!'' De Absol verscheen nu met meerdere, maar welke was nu de echte? ''Zoek de echte maar jongens, dat kan nog wel is moeilijk worden met jullie langzame steelpokemons.''

Ayano keek kadaj aan, 'Ik laat jouw niet alleen' zei ayano boos. 'April doe shadowball' 'pichu doe tackel' beide pokemons luisterde naar haar maar alleen aprils aanval had effect. Mooi niet dat ze kadaj hier alleen niet, over haar lijk. ookal wist ze dat het niet echt zin had maar ze moest toch iets doen zodat kadaj en zij veilig weg konden komen. De trainer grijnsde 'Je heb lef,meisie... maar mijn pokemons zijn sterk dan jouw pokemons dus wees eens lief en ga met de popjes spelen' Ayano werd kwaad om het laatste en balde haar vuisten, de man grijnsde. Ayano begon te vloeken en begon bevelen te geven aan haar pokemon maar het had bijna geen effect. wat moest ze doen... ze kon kadaj toch niet achter laten?

een 3de trainer met een steelix pakte ayano vast en tilde haar omhoog, ayano begon in het rond te schoppen die man had ze niet horen aan komen. 'Laat me los en vecht als een man.' gilde ayano. 'wat ga je dan doen, ons met je schattige pokemons aanvallen' 'dat is net wat je schattig noemt... April Shadowball' april deed wat ze zei en de man liet ayano op de grond vallen. pijnlijk wreef ayano over haar onderrug, dat landde deed zeer heel erg zeer, ze krabbelde overeind, 'we willen alleen jullie pokemons' 'nou die kun je mooi vergeten' zei ayano fel, mooi niet dat ze haar pokemons aan hun af, ayano haalde pichu terug in zijn pokeball zodat hij geen gevaar liep voor team silver. Ayano ging bij kadaj staan, 'kunnen we ze niet afleiden en vluchtte' zei ze fluisterend.