De eerste les, introductie les klas Yusei...

Yusei zat op zijn bureau. Zijn voeten lagen gestrekt vooruit en zijn hakken raakte de grond. Espeon lag onder zijn benen te slapen. Umbreon verkende de zaal en snuffelde aan de stoelen. Yusei was net klaar met alles klaar zette. Zijn lokaal had hij helemaal goed ingericht, de kinderen hadden een mail ontvangen en Yusei was klaar voor de eerste les. Gelukkig waren het geen beginners dus dat maakte het extra interessant. Hij rommelde nog wat aan de papiertjes die bij zijn linkerhand lagen. Notities over dingen die hij misschien zou zeggen, nog niet nodig voor de eerste les. Hij wilde eerst gaan weten wie er in zijn klas zaten. Ze misschien zelfs testen!

Na een paar minuten zat de klas vol. Hij zat nog op dezelfde manier en besteedde nauwelijks aandacht aan de binnenkomende leerlingen. Espeon lag nog onder zijn benen en sliep rustig. Umbreon was op het bureau in slaap gevallen maar keek af en toe op naar een student. "Zozo, jullie zijn mijn nieuwste slachtoffers."Zei Yusei met een grijns toen iedereen zat, of bijna zat. "Ik ben Yusei Fudo, Espeon en Umbreon zijn mijn pokémon die je hier ziet. Ik hoop dat jullie ze al uit elkaar kunnen houden, anders hebben we nog een zwaar jaar te gaan. Voel je vrij ze optezoeken in je pokédex."Hij begon met een simpele voorstel procedure. Ook liet ze meteen testen, waren ze praktijk gericht en wisten weinig over pokémon. Of herkende ze Espeon en Umbreon al en waren ze juist heel intelligent. "Jij, wie ben je? En, belangrijker, wie is je pokémon. Of pokémons als je er al meerdere hebt. En vertel maar iets over jezelf als trainer of coördinator en iets over je pokémon." Zei Yusei plots terwijl hij wees naar een willekeurige student. Hij zou er daarna wat vragen aan stellen waarna de volgende student hetzelfde zou vragen, dit zou hij een paar keer doen waarna hij verder ging met de les. Eerst ze leren kennen waarna ze testen dacht Yusei. En dit was eigenlijk al zijn test....

Damian had zijn kamer verlaten en liep richting de lokalen. Het was zijn eerste les hier op school en hij had er veel zin in. Hij had hoge verwachtingen van de lessen die hier gegeven werden, er zaten immers geen amateurs op deze school. Dark en Yazoo bleven in zijn kamer. ''Kom maar mee dan.'' Damian riep ze terug in hun pokéballs en deed ze onder de cape. Na een wandeling door de gangen kwam hij uit bij de lokalen, maar welk lokaal was het ook alweer? Hij keek even kort op zijn mobiel waar het bericht was doorgekomen en hij liep het goede lokaal in.

Damian begroette de leraar en ging zitten op zijn plek. De leraar stelde zich voor en Damian luisterde hij hoe praatte over Espeon en Umbreon. Waren dat geen evoluties van Eevee? Misschien dat Ayano ooit zulke prachtige pokémons in haar bezit zou krijgen. De leraar had een willekeurige leerling aangwezen, maar wacht eens even? Wees de leraar nu naar hem? Damian schrok zich rot, hij hield er niet van; praten in het openbaar terwijlde iedereen naar je luisterde. ''Euhm...Ik?'' vroeg Damian. Zo zelfverzekerd hij was in het strijdveld, zo onzeker in de les. ''Ik ben Damian Valentine, ik ben 17 jaar en over mijn verleden is weinig bekend. Ik ben op de straat beland toen ik 6 was en daar heb ik mijn leven doorgebracht.'' Zijn pokémons, o ja... ''Ik bezit twee pokemons, een Houndour en een Duskull. Ze zijn erg gehoorzaam en luisteren goed naar me. Ik moet ze nog veel leren maar we zijn al een eind op weg en nu al een goed team. Ik kan niet wachten tot ze sterk genoeg zijn om te evolueren.'' Iets over hem als trainer? ''Ik heb niet veel ervaring als trainer, ik heb pas een paar gevechten gehad maar meer kan ik nog niet zeggen. En ik zie mezelf niet echt als een coördinator, daar heb ik helemaal geen verstand van.''

Takuya was braaf naar de eerste les gegaan. Het was een les van ene Yusei Fudo, een naam die niet onbekend was in de muren van Rikai. Hij had die naam al eens in de gangen gehoord, dus de kans was groot dat dit dezelfde was. Hij kwam het lokaal binnen en zag meteen een Umbreon, die de lokaal nog een beetje aan het besnuffelen was. Takuya wou deze wel aaien, maar de pikzwarte Pokémon liep alweer weg. Takuya besloot te gaan zitten, lekker vooraan. Hij merkte al snel een tweede Pokémon op, deze was roze en droeg de naam Espeon. Voor Takuya het wist, was de les al vol. De leerkacht, Yusei, zat nog steeds en begon met de studenten ‘slachtoffers’ te noemen. Hij zag nu ook dat Damian in de klas zat. Yusei wees Damian als eerste aan en hij begon zich voor te stellen. Takuya luisterde. Hij dacht even terug aan het moment dat hij met Damian in het bos zat en daar zijn Scyther had gevangen. Daarna wees Yusei naar Takuya. “Mijn naam is Takuya Kanbara, 16 jaar en ik ben hier omdat mijn school me hier naartoe heeft gestuurd. Mijn Pokémon is Scyther, die ik eigenlijk nog niet zo lang ken.” Takuya liet bewust Aerodactyl achterwege. Straks kreeg Yusei hoge verwachtingen van hem, terwijl hij Aero niet eens onder controle had. Takuya ging verder, “Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik later wil, maar ik denk dat ik toch voor het kampionschap ga en de beste trainer wil worden.” Zo eindigde Takuya. Hij luisterde aandachtig naar de andere leden. Hij hoorde veel verschillende Pokémon voorbij komen die studenten als starters hadden of al hadden gevangen.

Iets aan Umbreon trok Takuya aan. Umbreon had hem een keer aangekeken, terwijl hij op het bureau lag. Takuya vond dat Umbreon iets mysterieus had. Yusei was ook niet bepaald een normaal persoon, zoals je kon zeggen. Hij had een stoer kapsel en zijn kleding paste erbij. Takuya vroeg zich af op Yusei gespecialiseerd was in Eevee-lutions, of dat het gewoon toeval was dat hij een Espeon en Umbreon had.

Ayano had een bericht gekregen voor een eerste les. Ze was best nerveus voor de eerste les van het jaar, toen ze binnen kwam begroette ze de leraar en een paar leerlingen die ze kende bij naam, ze zwaaide even naar damian en ging zitten, de meeste plekken vooraan waren al bezet dus ayano ging achteraan zitten toen de lessen begonnen begon Yusei te praten hij noemde hun nieuwe slachtoffers, ze trok haar wenkbrouw op maar liet ze snel weer zakken, 2 pokemons liepen wat rond, een umbreon en een espeon, ze vond het fasineerde pokemons altijd, eevee-evolutions intresserde ayano wel aangezien haar pokemon een eevee is, yusei wees een paar leerlingen aan, damian die zich zelf voorstelde, hij wou een trainer worden dat was duidelijk en de jongen die ze had gezien in de tuinen toen april op hem sprong maar uiteindelijk wegrende waarom wist ze niet,ze had het nog gevraagd maar hij had haar echter negeerd. de jongen heten Takuya. yusei wees haar aan ze beet even op haar onderlip maar begon toch maar rustig iets over haar te vertellen, 'Ik ben ayano, ik ben 16 jaar oud, mijn eerste pokemon was een eevee en mijn 2de pokemon een pichu, beide zijn ze geweldige pokemon en met bloed,zweet en tranen komen we er wel, om een geweldige pokemon trainer te worden of coördinator, beide lijkt me leuk maar ik weet nog niet welke kant ik echt op wil, ik wil eerst mijn pokemons beter leren kennen en trainen voor ik een keuze ga maken.' ze hield op met praten en zuchtte even ze was blij dat het voorbij was.

Kadaj was op tijd in de les gekomen en keek naar de leraar. Hij zag eruit als een ervaren trainer en aan het feit dat hij hun 'slachtoffers' noemde was het zeker geen leraar waar je ruzie mee moest krijgen, maar het was allemaal afwachten. Leraren wilden vaak stoer doen in de eerste les om aandacht te krijgen en te laten zien wat ze allemaal in huis hebben, misschien was deze leraar wel net zo. Kadaj keek rond en zag twee pokemons in het lokaal die hij erg mooi vond, zelf had hij alleen een Absol maar misschien dat het in de toekomst meer werden, maar dan moest hij wel goed zijn best doen op school. De jongen keek toe hij eerst Damian, daarna Takuya en vervolgens Ayano vertelden over hun pokemons en wat ze dachten over zichzelf als trainer en hoe ze de toekomst voor zich zouden zien. Kadaj dacht even aan hem als beste trainer van de wereld en grijnsde even, een droom was het...Meer niet. Inmiddels was hij al aan de beurt en kuchte even.

''Ik ben Kadaj Namura en ik ben 17 jaar. Ik ben heb nu nog maar een pokemon en dat is mijn trouwe Absol, ik ben er erg trots op en we doen veel samen. Ik hoop dat ik in de toekomst nog een Riolu kan vangen want ik vind dat echte mooie pokemons en al helemaal Lucario. Ik wil later trainer worden, ik heb helemaal niks met coördinator en ik besteed daar ook geen aandacht aan. Mijn hart ligt in het strijdveld en daar wil ik ook hard aan werken om steeds beter te worden en misschien wel de beste trainer ter wereld te worden.'' Kadaj zuchtte even, zijn verhaal was dan ook eindelijk klaar en hij wachtte af tot de volgende leerling zijn of haar verhaaltje zou doen.